پر پرواز

تو براي من مثل باراني .. وقتي ميباري نميدانم چه كنم؟ نميدانم به كدامين سو خيز بردارم و كدامين قطره را بگيرم ، نميدانم چه كنم كه به زمين نيوفتي ، به پاي گل هرزه اي نريزي، به سنگي بر خورد نكني ، نميدانم كدامين هستي.. من چشمانم را ميبندم. چترم را سوراخ كرده ام ، تو خود بچك بر روي چشمانم من از نباريدنت وحشت دارم.
( اين متن دل نوشته ي خودم بود ببخش اگر لياقت باراني بودنت را ندارد)

پر پرواز...